İÇSEL BOŞLUĞUMUZ

                İçimizde ki boşluk.En çok canımızı sıkan manevi sıkıntılardan biri.İçimizde bir şeylerin boş olduğu doldurulmayı beklediği iç güdüsü var.Fazlasıyla bende var.

                Gün içinde zihnin kapısını çalar.İlgilendiğin bir şeye konsantreni yoğunlaştırmışken birden parlar ve yaptığın işlere olan motivasyonunu düşürür.Evren kadar büyük bir boşluk ve kocaman bir ? işareti.Ama hayatın birde şu yönü var.Nereden gelip nereye gittiğimizin bilinmezliğine rağmen içimizde ‘her şeye rağmen hayata devam etme’ motivasyonu var.Birde içsel boşluğu göz ardı etmek,onu derinliklere atmak var.Yemeğe,sekse,işe kendini adamak.Bunlar elde edildikten sonra ‘içsel boşluk’ yeniden doğar.Yeniden kaçarsın yeni bir hedef koyarsın.İşinde terfi etme,daha iyi bir ev,lüks bir araba…Hayatının amacı bunlar olur.bunun sonu yok.Çünkü dünyasal hiçbir şey onu DOLDURAMAZ.

                Kapitalistler,arayış içinde olan insan davranışlarını iyi gözlemlerler.Ve onların üzerinden para kazanırlar.İçsel boşluğun azabında olan biri vardır.Kapitalist sistem ona lüks bir araba verir.O biri onu almak hayatının amacı olur.Sonunda onu alır.Sistem daha iyi ve lüks bir arabayı piyasaya sürer.O,onu elde etmek için aynı oyunları oynamaya devam eder.Ve buna benzer sahneler tekrar eder.Kapitalist sistem insan doğasını iyi bildiği için kazanır.İnsanlarda dünyalık şeylerle boşluklarını geçici süreli doldurduğu geçici mutluluklar yaşarlar.

                İnsanlar,sisteme minnettar.Sistemin insanlara verdikleriyle zihinlerini doyuma ulaştırdıkları için.(geçici)

                İçsel boşluğu doyurmayı yaratan davranış örnekleri;

-Bayanlar bu dönemde,saçlarının rengini değiştirirler.Sonra ardından çevreden gelen tepkileri hayatlarının amacı olur.

-Vajinadan vajinaya koşan erkekler.Bir kadını fetheden erkek zaferden sonra heyecanının söndüğünü görür.Boşluk hissi oluştuktan sonra kendine yeni avlar arar.Keşfedilecek,dekoltenin örttüğü gizemli yerler vardır.

                Dünyaya nereden geldiysek geldiğimiz yerde bizi biz yapan şeyin özlemini çekiyoruz.O da dünyada içsel boşluğu yaratıyor.Bizi biz yapanı orada bırakmışız ve dünyada doğmuşuz.Doldurabilmek için ev,araba,statü,toplumca onaylanmak vs gibi hedefler koyar,ardından koşarız.Bunun yanılgı olduğunu biliriz.Ama bunlarla zihni susturmak iyi hissettirir bizlere.Peki yerine ne koyulabilir?Bilmiyorum.Belki de hiçbir şey.Aslında aramdık onu.Belki de hep birlikte arayınca buluruz.

                O boşluğa adım attıktan sonra önünde uzun bir yol var.